"മലയാള
സിനിമയ്ക്ക് കുറച്ച് നല്ല തിരക്കഥകള് വേണം ." . ഈ ഒരൊറ്റ
ഡയലോഗിന്റെ ബലത്തില്, ഞാനും എന്റെ കൂട്ടുകാരന്സ് അരുണും സനലും കൂടി മലയാള സിനിമയെ രക്ഷിക്കാന് കച്ച കെട്ടിയിറങ്ങി. .ഫൈനല് ഇയര്
ഡിഗ്രി എക്സാം കഴിഞ്ഞു, വായിനോട്ടത്തിന്റെ അനന്ത
സാധ്യതകളെക്കുറിച്ച് ഗവേഷണം ചെയ്യുന്ന കാലം. ഒരു ദിവസം പഴയ കാല തല്ലുകൊള്ളിതരങ്ങള് ചര്ച്ച ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ആ
മോഹമുദിച്ചത്, കഥ, തിരക്കഥ, സംഭാഷണം,
സംവിധാനം ഏക്സ്ട്ര ഏക്സ്ട്ര. അങ്ങനെ മൂന്നു കഥാകൃത്തുക്കളും തിരക്കഥ മോഹവുമായി കഥയെഴുതാന്
ചാടിപ്പുറപ്പെട്ടു.
മൂന്നുപേര് എഴുതുമ്പോള്
മൂന്നു കഥയാവില്ലേ, അരുണിനൊരു സംശയം.മൂന്നു കഥയില്നിന്നു ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന കഥ എടുത്തു തിരക്കഥ
ഉണ്ടാക്കാം (പിന്നെ കുറെ ഉണ്ടാക്ക്കും) സനലിന്റെ
അഭിപ്രായത്തോട് യോചിച്ചു.ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞു ഇതേ കോളേജിന്റെ മരച്ചുവട്ടില്, കഥയുമായി വീണ്ടും
കാണാമെന്നു പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞു.
പത്മരാജനും, എം.ടി യും,
രഞ്ജിത്തും,അങ്ങനെ അങ്ങനെ
നല്ലവരായ-തിരക്കഥാകൃത്തുക്കൾ,മനസിന്റെ വെള്ളിത്തിരയില് ഓടിക്കളിച്ചു.നമ്മള്
കഥയെഴുതുന്നു, സിനിമയാവുന്നു,അത് ഹിറ്റാകുന്നു.ഹോ ഹോ, ഓര്ത്തിട്ടു തന്നെ
കുളിര് കോരുന്നു.(ആഹാ, എന്ത് മനോഹരമായ നടക്കാത്തസ്വപ്നം).
ഇപ്പോഴത്തെ
സ്റ്റൈല് വച്ച് കുറെ ഇംഗ്ലീഷ് പടങ്ങള് കണ്ടിട് അതില് നിന്ന് കോപ്പി
അടിച്ചാലോ എന്നാലോചിച്ചു. എന്നാല്
അത് എന്റെ സ്ടാടസ്സിനു പറ്റാത്തത് ആയതു കൊണ്ട് ബാലരമ,ബാലഭൂമി,പൂമ്പാറ്റ,ബാലമംഗളം ഇവയ്ക്കുനടുവില് ഞാന്, ചിന്താമഗ്നനായി.
കഥയെഴുത്തോട് എഴുത്ത്. അരുണും സനലും ഇതേ സ്ഥിതിയായിരിക്കും.
അങ്ങനെ
ഒരു മാസം (ഫൈനല്ടെസ്ടിനേഷന്) കഴിഞ്ഞു. രാവിലെ മൂന്നു പേരും, സോറി മൂന്നു
കഥാകൃത്തുക്കള് കഥയുമായി അവതരിച്ചു. അടുത്തത് കഥ കേള്ക്കല്
മഹാമഹം.സനലിന്റെ കഥയുടെ സംഗതി മനസിലാണ് ഉള്ളത്,അല്ലാതെ
എഴുതീട്ടില്ല. എന്തായാലും അവന്, ഒരു കാമ്പസ് ആക്ഷന്
സ്റ്റോറി ഹോളിവുഡ് സ്റ്റൈലില്പറഞ്ഞു നിര്ത്തി. സംഗതി കൊളളാം.(പക്ഷെ ഞാന്
എഴുതിയത്ര വരില്ല).അങ്ങനെ അരുണിന്റെ ഊഴമായി, ഭാഗ്യത്തിന് അവന് ഒരു
പേജില് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അവന് ഒരു റൊമാന്റിക് ലവ് സ്റ്റോറി പറഞ്ഞു. അതും
കൊളളാം.(പക്ഷെ ട്വിസ്റ്റ് ഞാന് എഴുതിയത്രഇല്ല.).
നിങ്ങള്ടെ കഥയൊക്കെ
തീര്ന്നല്ലേ, അഹങ്കാര ഭാവത്തോടെ,ഞാന് ഒരു കെട്ട് പേപ്പര് എടുത്തു കൊടുത്തു.കണ്ടാടാ ഇതാണ് കഥ, വായിച്ചു പഠിക്ക്.മുഖത്ത്
അഹംഭാവം കുറച്ചൂടെ വരുത്തി രണ്ടു പേരെയും നോക്കി.
അരുണ് അത് വായിക്കാന്
തുടങ്ങി. നായികയുടെ പേര് "അജിത".അയ്യേ അജിതയോ,എന്തുവാടാ ഈ എഴുതി
വെച്ചിരിക്കുന്നെ. രണ്ടുപേരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ചിരിയോടു
ചിരി.(ഏതെങ്കിലും"അജിത"മാര് ഇത് വായിക്കുന്നെങ്കില് ക്ഷമിക്കുക). അങ്ങനെ കഥയുടെ ആദ്യം കുളമായീന്നു മനസിലായി. സ്വാഭാവികമായുംഎന്റെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന
അഹങ്കാരം മുങ്ങി ചമ്മല് എന്ട്രി ചെയ്തു.ഓരോ വാക്കും വാചകവും വായിച്ചു അവര്
ചിരിയോടു ചിരി. (ഈശ്വരാ പണി പാളി ഞാന് മനസ്സില് വിചാരിച്ചു).
അങ്ങനെപൊട്ടിച്ചിരികൾക്കും കളിയാക്കലുകൾക്കുമൊടുവിൽ കഥ തീര്ന്നു (എന്റെയും).
എന്തോ വലിയ അപരാധം
ചെയ്തവനെ പോലെ ഞാനിരുന്നു.(ഈ കഥ ഇത്രേം കോമടി ആയിരിക്കുമെന്ന് ഞാന് കരുതിയില്ല ). ഇതുവരെ
ഒരു സിനിമേലും വരാത്ത ഡിഫറന്റ്റ് സ്ടോറിയാണ് സനല് ചിരി മതിയാക്കി പറഞ്ഞു.അപ്പോൾ
കഥ കൊള്ളാമല്ലേ.?. ഞാന് ഒന്നൂടെ
ഞെളിഞ്ഞിരുന്നു,അങ്ങനെ ഞാന് കഥാകൃത്തായി..(തിരക്കഥ,സിനിമ.....പഴെ സ്വപ്നം റീലോഡഡ്, രോമാന്ജംസ് എക്സട്ര എക്സട്ര.... ). കഥയൊക്കെ കൊള്ളാം പക്ഷെ,നീ ഒരു കഥ കൊണ്ട് ഈ പരിപാടി നിര്ത്തുന്നതാണ് നല്ലത്.അവര് വീണ്ടും
പൊട്ടിച്ചിരിക്കാന് തുടങ്ങി.മേലാല് ഈ സൈസ് പരിപാടിയും കൊണ്ട് ഈ ഏരിയയില് കണ്ടു
പോകരുതെന്ന്, നിന്നെ പ്രേക്ഷകര് കൈ വെക്കുന്നത്
കാണാന് വയ്യെന്ന്. (എന്ത് നല്ല കൂട്ടുകാര്, ഇതാണളിയാ സ്നേഹം).
ഞാന് ചിരിക്കണോ കരയണോ?...അന്നത്തോടെ ഞാന്
ഒരു കാര്യം ഉറപ്പിച്ചു, ഇതെനിക്ക് പറ്റിയ പണിയല്ല (മലയാള സിനിമക്ക് ഭാഗ്യം ഇല്ലെന്നെ.എന്റെ കഥ സിനിമിയാക്കാന്, പുവര് ഫിലിം ഇന്ടസ്ട്രി
)
അങ്ങനെ തിരക്കഥ മോഹങ്ങള്
കുഴിച്ചുമൂടി, ഖബറില് ഒരു പിടി
പച്ചമണ്ണ് വാരിയിട്ടു ഞങ്ങള് യാത്ര തുടരുന്നു... ("സോ പ്രേക്ഷകരെ
നിങ്ങള്ക്ക് സന്തോഷിക്കാം.").. തിരക്കതാ കി
സിന്ദഘി ജോ ഖബീ നഹീ..... ഖതം ഹോ ജാതീ ഹേ...... “
ഇനിയും പിറക്കാത്ത തിരക്കഥകളേ....
ആലോചനാ ഫിലിംസിന്റെ ബാനറില് അവനവന് പ്രൊഡക്ഷന് വഴി ഇറക്കിയ നിങ്ങളുടെ സിനിമ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു...
ReplyDeleteഅക്ഷര പിശാചുക്കളെ ഒഴിവാക്കുക.....
നന്ദി മനോജ് കെ.ഭാസ്കര് മാഷേ,... അക്ഷര പിശാചുക്കളുടെ ശല്യം ഇനിയുണ്ടാവാതെ ശ്രദ്ധിക്കാം...
Deleteഒരു പക്ഷെ ആ തിരക്കഥ പടമായി ഇറങ്ങിയിരുന്നു എങ്കില് അത് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത രണ്ടേ രണ്ടു പേര് ഇവര് മാത്രമായിരിക്കും. ! അങ്ങനെയും ആഗ്രഹിക്കാലോ അല്ലെ? :)
ReplyDeleteഅങ്ങനെയല്ലാട്ടോ, അങ്ങനെയെങ്കില് എന്നേക്കാള് സന്തോഷം അവര്ക്കായിരിക്കും. വെറുതെ വെറും വെറുതെ...
Delete